Is dit je eerste zwangerschap?

“Is dit je eerste zwangerschap?” vraagt ze me.Ik bel naar een van de vele instanties waarmee je contact hebt als je dingen wilt regelen tijdens je zwangerschap. Ik slik de emotie weg. “Nee we hebben nog een stilgeboren zoontje.”zeg ik monter.  Ze wordt even ongemakkelijk stil. “O sorry, wat vreselijk” volgt er.


Ik ben op dat moment een paar maanden zwanger van onze dochter. In het normale leven ontwijk ik de vraag nog wel eens subtiel, maar als het over zorg gaat vind ik het soms lastig in te schatten of de vraag uit interesse is of dat het medisch noodzakelijk is om te weten. Dus zeg ik eigenlijk het eigenlijk altijd meteen. En in dit geval hoefde ik er zelf niet eens over te beginnen, hoef ik me in ieder geval niet rot te voelen dat ze uit t lood geslagen is omdat ik erover begon.
Op een formulier van de kraamzorg moet ik invullen of dit mijn eerste kind is. “Nee” schreeuwt alles in me. Ik heb zelfs al een keer kraamzorg gehad. Heel andere kraamzorg, maar het was kraamzorg. Snel scroll ik door naar beneden op het formulier, maar ik zie ook nergens ruimte om toelichting te geven. Ik weet waarom ze dit vragen maar het voelt niet goed om te doen alsof Jip* nooit geboren is. Baldadig kijk ik mijn man aan die naast me op de bank zit en klik het vakje “Nee” ook daadwerkelijk aan. Dan ontstaat er maar verwarring aan hun kant.  Als iets later de bevestiging van de kraamzorgaanvraag binnen komt. Mail ik direct terug naar de coördinator wat de situatie is, maar dat daar geen ruimte is voor op het formulier. En hoop dat het niet de eerste mail is die ze opent de volgende morgen. Ik weet inmiddels wat een dode baby met het gemoed van anderen kan doen.
Elke keer voelt het alsof hij er niet mag zijn, of ik moet vechten voor zijn bestaansrecht, Terwijl er in Jips geboortejaar nog 789 anderen kindjes stilgeboren zijn en ruim 1200 overleden zijn in de periode van 22 weken zwangerschap tot en met 28 dagen na de geboorte. Al deze kindjes hebben ouders, die moeten vechten voor het bestaansrecht van hun kindje. Op de plaatsen waar het draait om nieuw leven, juist daar zou toch plek moeten zijn voor zij die het net niet gehaald hebben?

Delen :

LinkedIn
Facebook
WhatsApp

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer blogs

Afscheid nemen in stapjes

Vrijdagavond zijn we ouders geworden. Ouders van een veels te klein, stil jongetje. Na een mooie en snelle geboorte was hij daar dan. Eindelijk en

Jip

Hoewel onze wens voor een kindje er al langere tijd was, was het niet vanzelfsprekend dat deze vervuld werd. Na een kort medisch traject was